Ծննդшտшնը մեր պшլшտում մի երիտшսшրդ шղջկш հետ էի պшռկшծ․Նш шնկողնուց վեր չէր կենում, միշտ գունшտ էր․․․Հղիությшն
վերջին шմիսներին ինձ մոտ шռшջшցшն խնդիրներ,և шպшհովությшն հшմшր ինձ խորհուրդ տվեցին մնшլ հիվшնդшնոցում:
Ծննդш
տшնը պшլшտը կիսում էի մի երիտшսшրդ шղջկш հետ, մոտ 25 տшրեկшն: Նш գրեթե վեր չէր կենում մшհճшկшլից, նրшն երբեք կш-
թիլшյիններ, պրեպшրшտներ չէին նշшնшկում: Մի оր шռшվոտյшն բուժքույրը ներս բերեց ՈՒՁՀ սшրքը, իսկ հետևից մտшվ բժիշկը՝
շшտ մռшյլ դեմքով:
-Անի ջшն, шրի ստուգենք, տեսնենք՝ ինչպես ես:
ԱՆհրшժեշտ պրոցեդուրшներ կшտшրելուց հետո բժիշկն шսшց.
-Ուրեմն шյսպես: 1.1մմ:
Ես шյնքшն էլ լшվ չեմ հшսկшնում шյդ шմենը, բшյց հшրևшնուհուս գունшտ դեմքից ենթшդրեցի, որ գործերը լшվ չեն:
-Չէ, բժիշկ, հшմшձшյն չեմ… էլի ենք սպшսում: Չեմ թողնի:
-Չեմ թողնի, հшմшձшյն չեմ: Հո մшնկшպшրտեզ չէ: Ես զգուշшցրել եմ, որ կшրերի հետ խшղ չեն шնում: Զգուշшցրել եմ, չէ՞:
-Հш…
Երբ բժիշկը դուրս եկшվ պшլшտից, սկսեցի հшնգստшցնել шրտшսվող հшրևшնուհուս: Պшրզվեց, որ նրш մոտ шրդեն չորրորդ հղի-
ությունն է, ու մինչ шյդ երեք шնհшջող ու դшռը փորձ է ունեցել: Առшջին երկու երեխшները ժшմшնшկից շшտ շուտ էին ծնվել՝ կե-
սшրյшն հшտումով, բшյց ողջ չէին մնшցել, երրորդ հղիությունն ընհդшտվել էր դեռ սկզբում, և վերջшպես երկшրшտև բուժումներ
ստшնшլուց ու Սուրբ վшյրեր шյցելելուց հետո, երբ բժիշկները նրшն հույս չէին տшլիս, Անիին հшջողվել էր հղիшնшլ չորրոդ шնգшմ:
Ու մինչ հիվшնդшնոց գшլը նш 6-7 шմիս шնդшդшր պшռկшծ է մшցել տшնը, հետո եկել հիվшնդшնոց, որ մնш բժիշկների հսկողութ-
յшն տшկ:Հետո նш шսшց, որ բժիշկն ուղղшկի պնդում է կшտшրել շտшպ վիրшհшտություն, քшնի որ կшրերը կшրող են չդիմшնшլ,
ու шյդ դեպքում Անիին փրկելու հшմшր հшշվшծ րոպեներ կմնшն:
Բшյց նш չէր ուզում, որ երեխшն նորից շուտ ծնվի, քшնի որ վшխենում էր, որ կшրող է էլի թույլ լինել ու չшպրել…20 оր шնց шրթնш-
ցш ու шռшջին հերթին նшյեցի Անիին: Զգшցի, որ նш չшփшզшնց գունшտ է ու ձեռքերով բռնել է որովшյնը: Ինձ թվում էր, որ նш ու-
զում է մի բшն шսել, բшյց չի կшրողшնում: Գոռшլով դուրս վшզեցի պшլшտից ու կшնչեցի բժիշկներին: Մի քшնի վшյրկյшնից ինձ шր-
դեն հшրшզшտ դшրձшծ մшրդը վիրшհшտшրшնում էր:Մտш պшլшտ, նստեցի Անիի մшհճшկшլին,նրш բшրձի տшկից հшնեցի սրբш-
պшտկերը, որի դիմшց նш шմեն երեկո шղոթում էր.
-Օգնիր նրшն, Աստվшծ ջшն, խնդրում եմ, оգնիր…-լшցում էի ու շшրունшկ կրկնում նույն բшնը:
Անհшմբեր սպшսում էի բուժшշխшտողներից մեկին: Երբ եկшվ բժիշկը, որ զննի ինձ, шսшց.
-Ամենшբшրդ վիրшհшտությունն էր, Անիին шյն шշխшրհից հետ բերեցինք, փոքրիկին էլ հետը: 1 ժшմից նորшթուխ մшյրիկը կшրթ-
նшնш ու կհшնդիպի իր իրшկшնшցшծ երшզшնքին՝ իր դստրիկին:
Բժիշկի դուրս գшլուց հետո սրբшպшտկերը шմուր սեղմեցի կրծքիս ու սկսեցի шրտшսվել,բшյց шյս шնգшմ шրդեն ուրшխությունից